Rob van de Wouw Quartet (NL) Jazz Weekend De Knoet Aarschot (04-08-2023) reporter & photo credits: Freddie info organisatie: De Knoet info band: Rob van de Wouw © Rootsville 2023

Begin augustus en dat betekent voor 'De Knoet' in Aarschot ook de aanzet voor het 'Jazz Weekend'. Een weekend dat ieder jaar ook enige verscheidenheid brengt in dit genre van muziek en daarbij zijn de Duitse formatie 'Nighthawks' met hun lounge jazz en deze Rob van de Wouw wel graag geziene gasten.

Alhoewel dit weekend er maar één naam op de affiche prijkt krijgen we toch tweemaal iets totaal anders. De Nederlandse jazz trompettist Rob van de Wouw heeft de taak op zich genomen hier twee dagen iets totaal anders te gaan brengen en zo zou 'NOLA' vanavond in de 'picture' worden gezet. Althans volgens de affiche van dit 'Jazz Weekend'. Rob van de Wouw op trompet zou zich op vrijdagavond laten begeleiden door Bas Van Lier op Hammond, Bas van der Wal op gitaar en Gijs Dijkhuizen aan de drums. Vier uitstekende Nederlandse jazz muzikanten die ons een avondje plezier zullen gaan opleveren.

Ook al bracht New Orleans ons iconen als een Sydney Bichet (1897-1957) met zijn ragtime, pianist Jelly Roll Morton (1890-1941), cornetist 'Buddy' Holden (1877-1931) en uit de hedendaagse Marsalis dynastie; saxofonist Branford Marsalis maar uiteraard ook trompettist Louis 'Satchmo' Armstrong (1901-1971), toch wist het duiveltje op mijn schouder me te vertellen dat de toevoeging van Hammond geen NOLA attribuut is. We zullen dan maar de schuld doorschuiven naar de affiche ontwerper van 'de Knoet'; de 'Gekkie'.

De bevestiging kwam er met de aankondiging van Rob dat ze ons een avondje 'Soul Jazz' zouden gaan voorschotelen. Niets aan de hand want mijn 'kralen' had ik thuis reeds terug opgeborgen. 'Hammond' is dan ook toch één van mijn favoriete instrumenten in heel wat genres gaande van Booker T Jones, Billy Preston, Steve Winwood, Gregg Allman, Georgie Fame, Christine McVie en onlangs nog te zien op 'Roots & Roses' de nieuwe generatie met het 'Delvon Lamarr Organ Trio'. Zelfs in de blues hebben we het Australische Hammond genie Lachy Doley maar ook hier onze eigenste 'PC' Cuyvers.

'Soul Jazz' dus en zo moet deze 'master on the black & white keys' Bas Van Lier vanavond in de huid kruipen van Brother McGriff, een Jimmy Smith en een Ronda Scott om er maar een paar te noemen en verhuizen we zo richting 'Blue Note' scène in New York. Voeg daarbij nog die andere Bas op gitaar en jawel het zal hemels gaan klinken alsof Rob van de Wouw hier als ruggengraat Jimmy Smith en Grant Green heeft staan, met daarbij nog de uitstekende shuffler Gijs Dijkhuizen aan de drums en zo hebben we hier toch een subliem Quartet op het podium van dit 'Jazz Weekend'.

Met hun opener 'Watermelon Man' van Herbie Hanckock, uit zijn debuutalbum 'Takin' Off' uit 1962 krijgen we meteen een standard voorgeschoteld die ons in de juiste sfeer brengt. De sfeer is er eentje hoe het zou moeten, luisterend. Met 'Uh Huh' van tenorsaxofonist Hank Mobley komen we zo uit bij de 'hardbop'. Mobley maakte eerst zijn naam bij Horace Silver & The Jazz Messengers alvorens hij furore maakte met zijn eigen Quartet. Rob van de Wouw doet ons hier vanavond met zijn trompet moeiteloos die sax grooves vergeten.

Na 'Sweet Honey Bee', één van Rob's favoriete nummers van jazz pianist Duke Pearson uit 1967 komen we uit bij wat door toedoen van 'Brother Ray' in 1979 als nationale hymne werd bestempeld in de gelijknamie staat met 'Georgia On My Mind'. Het waren Hoagy Carmichael en Stuart Gorrell die in 1930 het nummer schreven voor Hoagy's zuster Georgia. Met als intro een meer dan uitstekende drumsolo van Gijs Dijkhuizen belanden we toen vooe even in de sfeer van wat Samba notes.

Helaas in de sfeer van 'Soul Jazz' is zeker ook 'Alligator Bogaloo' en wie 'Bogaloo' zegt komt zo ook uiteraard uit bij saxofonist Lou Donaldson die door zijn soulvolle en bluesy benadering in de bebop een anders sound introduceerde. Later kregen we ook nog de original 'Ramsey' van Hammond speler Bas Van Lier en bezorgde Rob van de Wouw ons met het volgende nummer even een opgewekte uitstap van 'The Big Apple' richting 'The Big Easy'.

En zo komen we uit bij het volgende fenomeen hier in Aarschot waar Mevr. Gwendolyn als burgemeester blind voor is. Tegen de klok van 11.00PM zie je stelselmatig andere personen opduiken en die komen zeker niet om naar deze 'Soul Jazz' van het 'Rob van de Wouw Quartet' te luisteren. Bij momenten doet de nachtwinkel met zijn 'alcool en telefoonkarten' betere zaken dan 'De Knoet' maar dat zal dan weer integratie noemen zeker. Het storend element noemt dan evenwel 'lawaai' zonder respect voor deze uitstekende muzikanten en dus wordt het voor mij helaas Lou's 'Blues Walk' richting bedstee.

Morgen kan je hier op dezelfde locatie genieten van diezelfde Rob van de Wouw met dan aan zijn zijde twee van de drie muzikanten van vanavond en wordt de gitaar van Bas van der Wal ingeruild voor de bas van Thomas Pol en mag er gerust ook gedanst worden op hun soulvolle en funky grooves.